Menu Zamknij

Prof. Waldemar Chmielewski urodził się 17 czerwca 1929 roku w Łodzi, zmarł 21 lipca 2004 roku w Warszawie. Był archeologiem i geologiem, specjalizującym się w badaniach nad paleolitem. Już jako student pracował w Muzeum Archeologicznym w Łodzi, później przeniósł się do Warszawy i został kierownikiem Zakładu Paleolitu w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, by ostatecznie stać się twórcą i pierwszym dyrektorem Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.

prof. Waldemar Chmielewski, fot. M.Dąbski

Poczynając od lat 50. ubiegłego wieku profesor rozpoczął wieloletni projekt badań Doliny Sąspowskiej, położonej na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Realizował go przez kilkadziesiąt lat w ramach systematycznych badań wykopaliskowych w jaskiniach oraz schroniskach położonych w Dolinie. Wśród pierwszych przebadanych stanowisk znalazła się jaskinia Nietoperzowa, na podstawie której W. Chmielewski napisał rozprawę doktorską Civilisation de Jerzmanowice, wydzielając nową jednostkę kulturową- jerzmanowicką. Kolejne badania objęły stanowiska: jaskinia Koziarnia, jaskinia Tunel Wielki, Schronisko pod Tunelem Wielkim, Schronisko nad Niedostępną, Jaskinia Sąspowska Wschodnia oraz Zachodnia, schroniska Bramka, Iłowe, Garncarskie, przy Łące oraz Kamieniste. Ostatnie badania miały miejsce w latach 90. na stanowiskach jaskinia Zbójecka oraz Góralska i chociaż prowadzone były z polecenie profesora Chmielewskiego, to kierował nimi ówczesny doktor Karol Szymczak. W trakcie wykopalisk prowadzono skrupulatne dzienniki i dokumentację rysunkową profili oraz planów wykopów. Nieoceniony był wkład w badania profesor geologii Teresy Madeyskiej.

Materiały pozyskane w trakcie badań w Dolinie Sąspowskiej stały się podstawą kilku prac magisterskich napisanych pod kierunkiem W. Chmielewskiego na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1988 wydana została książka: Jaskinie Doliny Sąspowskiej. Tło przyrodnicze osadnictwa pradziejowego pod redakcją profesora. Zawiera ona dotychczas najpełniejszy opis rezultatów badań, chociaż dotyczy przede wszystkim tła przyrodniczego a materiały archeologiczne zostały jedynie wspomniane.